Wampirzyce zawsze są atrakcyjne, seksowne i pociągające. To właśnie od nich pochodzi słowo 'wamp’, oznaczające demoniczną kobietę, równie piękną co niebezpieczną. I takie też są zazwyczaj filmowe przedstawicielki tego gatunku.
Akasha z „Queen of the Damned”
Czyli ta Pierwsza, według wampirzej mitologii Anne Rice. Matka wszystkich Wampirów, niegdyś mająca u swych stóp starożytny Egipt. Po opętaniu przez złośliwego ducha stała się wampirem, dając początek legendarnej rasie. Przez wieki uśpiona, zostaje nieświadomie wybudzona przez Lestata. To właśnie jego chce widzieć u swego boku, po tym jak przejmie panowanie nad światem, pozbywając się najpierw każdego mężczyzny (według niej to właśnie ród męski odpowiedzialny jest za wszelkie zło) . Jako że posiada zapędy dość niszczycielskie i niezdrowy apetyt na mordowanie, to kończy dość marnie.
Sam film jest przykładem na to, że sequele rzadko dorównują oryginałom. Jedyne co się „Queen of the Damned” udało, to naprawdę fajna ścieżka dźwiękowa i Aaliyah w swojej ostatniej roli.
httpvh://www.youtube.com/watch?v=Fl_A1wbtuvE
Lady Miriam z „Hunger”
Elegancka, wyrafinowana, seksowna i inteligentna, a w dodatku mająca za partnera Dawida Bowie! Stylizowana na femme fatale rodem z kina noir z lat 40-tych, ta lodowata piękność (pochodząca z.. Egiptu!) pomimo chłodnego sposobu bycia potrafi rozgrzać serca zarówno mężczyzn jak i kobiet. Problem w tym, iż kochanek bądź kochanka obdarowany przez nią darem wiecznego życia, w pewnym momencie zaczyna się dość szybko starzeć, podczas gdy ona pozostaje wciąż piękna i młoda. Film wyreżyserowany przez brata Ridley’a Scotta fabularnie może nie zachwycał (to powooooolne tempo narracji), ale wizualnie był smakowitym kąskiem. Tony Scott w swoim debiucie zaserwował widzom nie tylko dość odważną jak na tamte czasy scenę lesbijską, ale także jedną z lepszych scen otwierających film w ogóle (z niezapomnianą piosenką Bauhaus):
httpvh://www.youtube.com/watch?v=L852uDRskQg
„Hunger” to nie tylko film pełnometrażowy. W 1997 roku powstał serial telewizyjny pod tym samym tytułem. Ta horrorowa antologia o silnie erotycznym charakterze pochwalić się mogła dwoma sezonami, do których odcinki pilotowe wyreżyserował Tony Scott, a gospodarzem drugiego sezonu był Dawid Bowie.
Santanico Pandemonium z „From Dusk Till Dawn”
„The mistress of the macabre, the epitome of evil, the most sinister woman to crawl on the face of the Earth.”
Już samo imię (zapożyczone od tytułu pewnego grindhausowego dziełka z 1975 roku) wystarczy żeby zapamiętać tą latynoską wampirzycę na długo. Na deser Tarantino i Rodriquez fundują widzom jeden z najbardziej erotycznych tańców w kinie (podobno całkowicie zaimprowizowany przez Hayek), w dodatku z jak najbardziej żywym wężem, którego aktorka mogła „zaakceptować” dopiero po pokonaniu swojej wężowej fobii… A zajęło jej to jakieś 2 miesiące intensywnej terapii. To się dopiero nazywa poświęcenie dla roli.
httpvh://www.youtube.com/watch?v=c3L8QxWHF7w
Wampirzyca z „Quartier de la Madeleine” (segment w „Paris Je T’aime”)
Tak naprawdę nic o niej nie wiadomo. Spotyka ją na swojej drodze pewien zagubiony amerykański turysta i traci dla niej głowę. Z wzajemnością…
httpvh://www.youtube.com/watch?v=tGFWqr-X__A
Danica Talos z „Blade Trinity”
Bycie szefową korporacji wampirów to niełatwy kawałek chleba, ale Danica udowadnia, że bycie corporate bitch jest jej powołaniem. Może jest mała i drobna, ale nadrabia niewyparzonym językiem i wrednym charakterem (plus jest lekko świrnięta).
httpvh://www.youtube.com/watch?v=3DfIGNOzi-o
Królowa wampirów z „True Blood”
Królowa wampirów Sophie Anne to prawdziwa diva, preferująca stylistykę hollywoodzkich gwiazd z lat 50-tych. Jest kapryśna, rozpieszczona i skupiona wyłącznie na sobie. I jak na królową przystało lepiej jej nie podpaść, bo dość szybko z przyjaciela można stać się jej wrogiem (lepiej niech nikt się nie waży się ograć ją w yahtzee!). Strach pomyśleć jaki jest król wampirów…
httpvh://www.youtube.com/watch?v=xMuo_nnA_FM
Marie z „Innocent Blood”
“My first rule – never play with the food.”
Co prawda filmowe spojrzenie Johna Landisa na wilkołaki okazało się większym sukcesem, ale to wcale nie znaczy, że „Innocent Blood” jest słabe. Ta mieszanka komedii i horroru stawia przed wampirem całkiem nowego wroga – mafię. Główna bohaterka, piękna Marie to wampirzyca z sumieniem. Nie krzywdzi niewinnych – jedynie przestępców, głównie gustując w pittsburskich gangsterach.
httpvh://www.youtube.com/watch?v=y5xajPcU8OE
Vampirella z „Vampirella”
O samym filmie lepiej zapomnieć. Ta adaptacja jednego z kultowych komiksów z lat 70-tych, opowiadająca o mieszkance planety Draculon, nadała słowu „kicz” nowej głębi. Idealny przykład produkcji klasy B, która staje się niezamierzenie śmieszna. Jedynie wyjątkowo urodziwa Talisa Soto wcielająca się w tytułową bohaterkę jest miłym dla oka elementem tego koszmarku.
httpvh://www.youtube.com/watch?v=V2igZ44923w
Bianca St.Claire z „Dreseden Files”
Pociągająca Bianca to właścicielka „The Velvet Room” – ekskluzywnej agencji towarzyskiej i jedna z bardziej wpływowych mieszkanek Chicago, która ocaliła kiedyś skórę Dresdena. Po latach prosi detektywa-czarodzieja o to samo, gdy ktoś dybie na jej życie. Serial oparty o serię książek Jima Butchera i współprodukowany przez Nicolasa Cage’a, średnio mnie wciągnął, jednak ekranowa obecność zmysłowej Joanne Kelly w roli Bianki była zdecydowane atrakcyjniejszym aspektem tej produkcji.
httpvh://www.youtube.com/watch?v=bXvesR8TZWs
Mina Harker „League of Extraordinary Gentlemen”
Co prawda to Liga Niezwykłych Dżentelmenów, ale znalazło się w niej miejsce dla pewnej ponadprzeciętnej damy. Filmowa Mina Harker, podobnie jak i sam obraz, jest sporym nieporozumieniem. W niczym nie przypomina swojej komiksowej odpowiedniczki – począwszy od nazwiska (w komiksie rozwiodła się z Jonathanem Harkerem i wróciła do swojego panieńskiego nazwiska – Murray), poprzez wygląd (była raczej wątła i drobna, a obsadzenie wyglądającej jak NRD-owska pływaczka Pety Wilson zrobiło z niej 'twardą laskę’) na „niezwykłości” kończąc (filmowa Mina jest wampirem!).
httpvh://www.youtube.com/watch?v=D_R3gSOzhn8
Chase z „Blade: the series” – blondwłosy anioł o diabelskim charakterze, czyli tak naprawdę jedyna fajna postać z całego serialu.
Lilith z „Bordello of Blood” – posągowy długonogi rudzielec. Prowadzi przybytek rozkoszy, do którego wabi potencjalne ofiary. Miło było popatrzeć na Angie Everhart – jedyny pozytywny akcent tego koszmarnego filmu.
Lucy Westerna z „Bram Stoker’s Dracula” – Lucy jest symbolem tego co epoka wiktoriańska tłamsiła w kobietach – seksualnej żywiołowości i pewności siebie. Nic dziwnego, że pierwsza padła ofiarą wampirzego hrabiego. W końcu nie jedna analiza udowodniła, iż seksualizm i wampiryzm mają ze sobą wiele wspólnego.
Claudia i Eli czyli kobiety uwięzione w ciele wampirzego dziecka
Claudia z „Interview With The Vampire” to ośmioletnia maszyna do zabijania. Za anielską niewinnością jej buźki kryje się mały wredny manipulator, bez wahania wykorzystujący swoją dziecięcą słodycz do zabijania napotkanych ofiar jak i do spełniania swoich zachcianek.
httpvh://www.youtube.com/watch?v=MQk1aZjUV34
Eli z „Let the Right One In” staje się obiektem zainteresowania nastoletniego Oskara jak i jego cichym obrońcą. Pomiędzy prześladowanym w szkole przez łobuzów chłopcem i starą wampirzycą, uwiezioną w ciele nastolatki, rodzi się dość niezwykła więź, dając przykład dość oryginalnego wampirzego romansu.
httpvh://www.youtube.com/watch?v=9JTcB5a98U0