44 Inch Chest - zdjęcia

O brytyjskim „44 Inch Chest” napomknęłam przy okazji swoich filmowych oczekiwań na rok 2009 . Gwoli przypomnienia: za scenariusz odpowiadają scenarzyści „Sexy Beast”, a w obsadzie pojawiają się same stare wygi. Z moim ulubionym Angolem, Rayem Winstonem, na czele.

Postacią centralną jest Colin Diamond – londyński gangster, który pewnego dnia dowiaduje się, iż jego piękna małżonka od jakiegoś czasu przyprawa mu rogi i to w dodatku z jakimś lalusiowatym francuzikiem. Będąc niewolnikiem swojego testosteronu i oddanym wyznawcą kultu macho, Colin ma tylko jedno rozwiązanie na ową nie lada bolączkę i skrzywdzone ego. Skrzykuje kumpli z gangsterskiego podwórka, by przy ich pomocy uprowadzić konkurenta i dać mu nauczkę.

Prawie cala akcja „44 Inch Chest” rozgrywa się w jednym pokoju i skupia się głównie na rozmowach piątki gangsterów, z których każdy to barwna postać sama w sobie. W ich dialogach dominuje temat kobiet (o dość mizoginistycznym zabarwieniu) i tego co znaczy być „prawdziwym facetem” (stąd też moje nawiązanie do „Testosteronu” w tytule wpisu, choć w wersji made in UK jest bardziej dramatyczniej i brutalniej, niż śmieszniej). Na pierwszy rzut oka (z racji preferencji zawodowych głównych bohaterów) „44 inch chest” to kolejny przykład filmowej brytyjskiej gangsterki, ale na drugi to raczej wnikliwe studium 'kryzysu męskości’.

„44 Inch Chest” ma wiele wspólnego z „Sexy Beast” – w głównej roli ponownie występuje Ray Winstone, w jednego z jego kumpli wciela się Ian McShane (jako gangster gej!), a dialogi są równie soczyste i przepełnione wyrazami na 'c’ i 'f’ . Nie brakuje także flashbacków i surrealistycznych wizji, zilustrowanych hipnotyczna muzyką (choć tym razem zamiast UNKLE za kompozycje odpowiada mistrz niepokojących dźwięków, Angelo Badalamenti).

Film wyświetlano niedawno na trwającym właśnie London Film Festival, ale oficjalnie obraz zadebiutuje w kinach dopiero w styczniu.