Muszę przyznać, że dawno nie widziałem tak minimalistycznego i niepokojącego filmu. Choć reżyser, Can Eren określa go jako „turecki steampunk” to całość stylistycznie leży gdzieś przecięciu gilliamowsko-orwellowskich fantasmagorii.

Wszystko skończy się głęboką ciszą. Wasze córki pozostaną w zamknięciu z powodu głosów które słyszą. A kiedy je uciszymy i przypomną sobie o własnym głosie. I to będzie ich koniec.

Profil filmu w serwisie Facebook: facebook.com/pages/AHNECTHA-voiceless-room/

[via SciFiCool]